Vrouwe Fortuna
Vrouwe Fortuna is een verhaal van Eric Borrias in opdracht van Stichting Wende2001.
De voorstelling speelde 12 tm 14 mei bij de Rotterdamse Hoek te Creil. In december 2023 speelt de voorstelling nog zes keer gedurende het XL Winterfestival te Dronten, meer informatie hierover volgt. Het is mogelijk de voorstelling ook los te boeken op jouw school, historische vereniging of organisatie, neem contact op voor de mogelijkheden.


Het verhaal
De Noordoostpolder. Voor velen niet meer dan uitgestrekte verten. Plat zover het oog rijkt met hier en daar boerderijen. Kaarsrechte wegen. Nieuw land. Voor anderen het verhaal van de verloren zee, een roemrijk vissersverleden dat verloren ging. Maar wat is het verhaal van de “tussentijd”? De tijd van de inpoldering zelf. De aanleg van dijken, wegen en sloten. De “tussentijd” die wreed werd onderbroken door de Tweede Wereldoorlog. Hoe was het leven toen in de nog jonge polder in aanleg? Hoe kwam de Noordoostpolder (N.O.P.) aan de bijnaam Nederlands Onderduik Paradijs?
In de vertelvoorstelling “Vrouwe Fortuna” volgen we de Rotterdamse jongen Jan Willem. Een slimme knul van 18 die niet kiest voor de haven, zoals zijn broers en zijn vader, maar voor kantoor. Tuurlijk! De HBS afgemaakt; dan ga je toch niet lopen sjouwen en slepen tot je rug kapot is! Nee, jan Willem vindt een baan op een handelskantoor, midden in de stad. In zijn Rotterdam. “Jan Willem heeft het geluk aan zijn broek hangen.”, zeggen zijn ouders. “Vrouwe Fortuna is met hem!” Vrouwe Fortuna. De meester van de HBS had hem er een keer op gewezen. Het beeld in de stad. Hoog tegen de gevel.
Jan Willem had voor de grap zijn pet afgenomen:”Gegroet Edele vrouwe Fortuna!” En dat groeten was hij blijven doen; ook toen hij al op kantoor werkte en zijn pet had ingeruild voor een hoed.
Maar op 14 mei 1940 bombarderen de Duitsers Rotterdam en ligt het leven van Jan Willem in puin. Hij heeft geluk dat hij juist die dag niet op kantoor is, maar naar een klant net buiten de stad. Zijn familie heeft minder geluk, net als veel mensen van kantoor. Hij vindt onderdak bij Ome Cor; een binnenvaartschipper. Een ruwe vent met een klein hartje. “Kantoorhandjes? Daar krijg je het puin niet mee weg! Aanpakken jochie. Het eelt komt na de blaren.” En zo komt het dat Jan Willem met het binnenvaartschip van zijn oom, afgeladen vol met Rotterdams puin in de nog jonge Noordoostpolder terechtkomt. Een plek waar ze ieder paar handen kunnen gebruiken. Om de dijken te verzwaren, om de polder te ontginnen. Jan Willem besluit te blijven, want wie wacht er nog op hem in Rotterdam? Niemand.
Het is mogelijk de voorstelling ook los te boeken op jouw school, historische vereniging of organisatie, neem contact op voor de mogelijkheden.
Over de verteller
Eric Borrias is een van Nederland bekendste beroeps verhalenvertellers. Al bijna 30 jaar boeit hij jong en oud met zijn verhalen. Speelde op festivals in Canada, Duitsland, Engeland en België én al meerdere keren op het Wijland-festival in Dronten.
Naast zijn voorstellingen gebaseerd op bekende boeken, heeft hij in de loop der jaren een aantal voorstellingen gemaakt rond de Tweede Wereld Oorlog. Hij is dan ook een graag geziene gast in herinneringscentrum Kamp Westerbork en bij kamp Vught. Voor “Binnen de Poorten 1943-1945” over de kampervaringen van Sobibor-overlevende Jules Schelvis, ontving hij de Rachel Borzikowsky-penning. In 2016 werd hij door een vakjury unaniem gekozen tot Vertelambassadeur voor Nederland en Vlaanderen. Het verhaal over de Noordoostpolder als Nederlands Onderduik Paradijs sprak hem dan ook direct aan.




